تمرکز بخش بزرگی از فعالیتهای ما، کار با کودکان پیش از دبستان است. برای آموزش همه جانبه کودکان در بستر آموزش غیرمستقیم و همچنین تقویت هوشهای چندگانه آنها، زمانبندی آموزشها شبیه زمان پذیرش مهدهای کودک است.
در اینجا کمی شما را با پشت صحنه آموزشها آشنا میکنیم.
مربیان این مؤسسه فارغالتحصیل دانشگاههای هنر هستند و علاوه بر چندین سال تجربه کار با کودک، همگی در دورههای متفاوت مربیگری کودک شرکت کردهاند. درعینحال، به جهت بهروز کردن دانش و مهارت مربیان، هر هفته جلسات هماهنگی و آموزشی که توسط آموزشگاه و با استادان مدعو برگزار میشود، شرکت میکنند.
این جلسات بهمنظور حفظ یکپارچگی کلامی و رفتاری مربیان، با اهداف و منشور آموزشی آکادمی، برگزار میشود.
طرح درس هر واحد کار، توسط مربیان و با نظارت مدیر آموزشی و برای حداقل یک فصل (ترم) نوشته میشود. بنابراین بخش بزرگی از آموزشها، که بچهها تحت عناوین مختلف مثل قصه و نمایش یا تکنیکهای نقاشی و … انجام میدهند، تاکنون در هیچ مؤسسه دیگری انجام نشده است و بر اساس خلاقیت و دانش مدرس طراحی شده است. اما …
آیا این محتوا برای این گروه سنی دریافتنی هست یا نیست؟
مناسبسازی برنامه آموزشی برای هر گروه سنی، با توجه به نیازهای ویژه هر گروه سنی، مرحله بعدی کار است. این مرحله با مشورت با مشاور ارشد روانشناسی کودک، مدیر آموزشی و توسط مدرسان و مربیان هر کلاس انجام میگیرد.
بنابراین آنچه شما بهعنوان برنامه کلاس میبینید نتیجه ساعتها مطالعه، طرح درسنویسی، مشاوره و همکاری مربیان آکادمی است.
طراحی فعالیتهای مناسبتی مثل “جشن تیرگان” و پروژههای هفتگی مثل “هفته آبها” و پروژههای تابستانی مثل “جام جهانی” نیز، کاملاً بر اساس همین الگوی کاری پیش میرود.
اما نتیجه در همین آثار هنری کوچک ولی بسیار ارزشمند خلاصه نمیشود. دستاورد واقعی کارگاهها، در سالهای بعد خود را بهتر نشان خواهد داد. همچنانکه بسیاری از والدین از مشاهده تفاوتهای رفتاری و مهارتی فرزندشان با سایر همسالانشان در سالهای دبستان برای ما نوشتند و گفتند.
چرا برنامههای اصلی برای یک ترم نوشته میشود؟
چون معتقدیم پروژهها باید یک زنجیره محتوایی را دنبال کند تا در پایان یک محتوای آموزشی تمام و کمال به کودک منتقل شود. مثل واحد کار “ما و جانوران” که از گروههای اصلی حیوانات آغاز میشود و به ردههای کوچکتر جانوران ختم میشود. در جریان برنامهریزی به زمانبندی مناسب برای هر گروه سنی و مقدار اطلاعات و دانش قابل انتقال به کودک نیز فکر میشود.
تا اینجا درباره تخصص مربیان گفتیم و درباره طراحی برنامههای عملی و هنری مؤسسه.
حالا چرا بستر آموزشی هنر؟
با توجه به تخصص کادر ما در زمینه هنر و روانشناسی این بستری است که ما برای آموزش کودکان برای آموزش غیرمستقیم، در سه زمینه پیشنهاد میدهیم.
- انتقال دانش از طریق هنر و بازی (مثل اطلاعات درباره گیاهان و جانوران، شناخت ایران بهعنوان هویت ملی همه ما، مفاهیم ریاضی، توسعه دایره واژگان فارسی و انگلیسی و …)
- ارتقای سطح مهارتهای حرکتی از طریق هنر و بازی (مثل یوگا، بازیهای حسی و حرکتی، بازیهای هدفمند در شاخه متفاوت و تایچی)
- ارتقای سطح مهارتهای فردی و اجتماعی از طریق هنر و بازی (مثل دوستیابی، دفاع از خود، اعتماد بهنفس، شناخت خطرها، غلبه بر اضطراب، تفکر خلاق، مهارت حل مساله، دیگرپذیری، احترام به قانون، تفکر نقاد، همدلی، صلح با خود، احترام به طبیعت، قدردانی و … این لیست خیلی مفصل است و طراحی برنامه برای این بخش به تجربه و دانش زیادی احتیاج دارد)
.